 …en als een dolle te groeien
De laatste maanden geef ik regelmatig vlogtrainingen. Deze liggen in het verlengde van wat ik al veel langer doe: PR, media- en presentatietraining en strategisch communicatieadvies. Alles komt samen in vloggen. Niet alleen presentatieskills, storytelling en een social media strategie, ook heb je als vlogger te maken met goedbedoelde adviezen (lees: kritiek) die je ongevraagd krijgt. De technische aspecten van vloggen, zoals geluid en belichting, achtergrondkeuze en editing komen daar nog bovenop. Er komt dus veel kijken bij vloggen en de kans dat je de eerste keer alles goed doet is nihil. Echt uitgesloten. “Waarom zou je het dan doen?”, zegt de perfectionist. Steile groeicurve We zijn gewend om on demand bewegend beeld te consumeren, maar hebben nauwelijks in de gaten dat we elke video wegen aan de kwaliteit van een gelikte Hollywoodfilm of NOS-productie. En dat is precies wat de meeste aspirantvloggers in de weg zit om daadwerkelijk video’s online te gaan zetten: te hoge verwachtingen en de angst zichtbaar ‘fouten’ te maken. De grap is alleen dat degenen die de moed wel hebben, een zeer steile groeicurve maken en als ze dapper doorzetten een heel eind komen. En bovendien onderweg immens veel leren over presenteren, storytelling, social media, geluid, belichting, achtergrondkeuze, editing en omgaan met kritiek. Om nog maar te zwijgen over een forse omzetstijging, die van mij bedraagt bijvoorbeeld ruim 30 procent sinds ik met ‘Tip van Tes’ ben gestart. Ik schreef al eerder in de blog ‘Van doodeng naar doodnormaal’ dat perfectionisme geen stand houdt als je eenmaal aan het vloggen slaat. Integendeel: het experimenteren geeft juist ruimte aan plezier en ontspanning! Faalkunde Begin maart was er in Utrecht een event rondom het thema Faalkunde, georganiseerd door faalkundige Remko van der Drift. Helaas kon ik er wegens griep niet bij zijn #fail ;-). Remko ziet heel helder dat niets onze groei zo in de weg zit als de angst op onze snufferd te gaan. Allerlei reacties komen ermee op gang: vechten, vluchten en bevriezen. Terwijl spelen, vallen, huilen, nieuwe wegen vinden, uitproberen, samen uitvogelen, lachen om mislukkingen, ontdekkingen doen, jezelf verrassen, onnozel zijn, je vergissen, gefascineerd zijn, iets niet kunnen en toch doen, op de troepen vooruit lopen, achteraan slungelen en al die vormen van ‘maar wat doen’ zo vreselijk veel vruchtbaarder zijn dan perfectionisme. En nee, mocht ik ooit m’n been breken, heb ik liever niet dat de arts die mijn been gaat zetten even lekker aan het experimenteren slaat. Maar ik gun haar wel dat zij af en toe eens nieuwe technieken uitprobeert in een veilige setting. En aldus groeit in haar vak en er nog plezier in heeft ook. Liever dan dat zij alleen maar en alsmaar krampachtiger ‘foutloos’ werk aflevert. Net als autorijden Als laatste nog dit: in een vlogtraining leer je net als bij autorijden hoe een en ander werkt. Waar op te letten en welke fouten je kunt vermijden. Maar het vloggen zelf leer je door het te doen en door te zetten, net als bij autorijden. De mensen die bij mij een vlogtraining hebben gevolgd, zijn zichtbaar als een dolle aan het groeien. Een heleboel beginnersfouten maken ze in de eerste video al niet, maar met elke video groeien ze nóg harder en ontwikkelen gaandeweg hun eigen stijl. Kijk maar naar de vlogs van Florian en Eelco waarin zij experimenteren en almaar leuker en relaxter worden en hoe de vloggers van MARK Academy zich ontwikkelen tot prachtige verhalenvertellers. * Eerder plaatste ik deze blog op LinkedIn en hij is té relevant om niet ook hier te plaatsen.
0 Reacties
|
Archief
Februari 2019
|
RSS-feed