Persvrijheid is een kostbaar goed

Het plaatje hiernaast is gemaakt in het Newseum in Washington DC. Het laat zien hoe het in de wereld is gesteld met de persvrijheid. Groen is persvrijheid, geel gecontroleerde pers en rood volledig gecontroleerde pers.

Ik was er twee jaar geleden en herinner mij het moment dat ik voor dat bord stond heel goed. Komend uit een land met volledige persvrijheid, duurde het even

 de waarheid van het beeld tot me doordrong: in het grootste deel van de wereld ís geen persvrijheid.

Laagste punt in 10 jaar
Vorige week presenteerde Freedom House, een organisatie die zich inzet voor het verspreiden van vrijheid, hun jaarlijkse rapport over de internationale persvrijheid. En die blijkt z'n laagste punt in tien jaar tijd te hebben bereikt. Wetgeving tegen vrije nieuwsgaring -vaak onder het mom van nationale veiligheid- en geweld tegen journalisten en bloggers zijn daar vooral de oorzaak van. Met Charlie Hebdo vers in het geheugen kunnen we ons daar iets bij voorstellen.

Vervelende journalisten
In mijn werk als PR-adviseur en mediatrainer hoor ik regelmatig de klacht dat journalisten vervelend zouden zijn en moeilijke vragen zouden stellen. Op die momenten verdedig ik hartstochtelijk het recht  van de journalist om 'vervelend' te zijn en hoe blij iemand mag zijn in een land te verblijven waarin er persvrijheid is. Waarna ik geduldig uitleg dat ze gewoon hun werk (goed) doen en dat het voor diegene belangrijk is om zijn/haar werk als woordvoerder ook gewoon goed te doen. 
 
Er zijn vele redenen waarom ik dankbaar ben in Nederland te zijn geboren en getogen, deze is er zeker eentje van!