Systemische kijk op communicatievraagstukken

Ooit begonnen mijn mediatrainingen met de vraag: “Wie heeft weleens van Twitter gehoord?” Aarzelend ging dan één vinger omhoog, vergezeld van een verontschuldigend: “Van gehoord wel, maar ik weet niet precies wat het is…” Een half jaar later stak de hele groep de hand op én had er een mening over. Een enkeling had zelfs een twitteraccount. Weer een half jaar later was de vraag: “Wiens organisatie heeft een social media strategie en hoe luidt die?” Liep ik acht jaar geleden nog zeker twee jaar voor op de mensen

die ik trainde, vier jaar geleden een maand of acht, inmiddels ben ik soms blij als ik vorige week heb gelezen waar me vandaag een vraag over wordt gesteld.

Veranderde werkelijkheid 
Ik startte trainingen met zulke vragen om aan te geven dat het medialandschap in hoog tempo verandert. Inmiddels hoef ik daar niemand meer van te overtuigen. Bovendien weten we allemaal dat een uitglijer in de media in mum van tijd over de hele wereld is verspreid en een carrière of bedrijf blijvende schade kan toebrengen (investeren in een mediatraining is dus geen overbodige luxe, maar dat is een heel ander onderwerp). Overal wordt hard gewerkt om met die nieuwe werkelijkheid om te gaan. HR-mensen nemen inmiddels openbare profielen van kandidaten mee in de besluitvorming, steeds meer websites passen zich dynamisch aan verschillende devices aan en studenten krijgen colleges over Personal PR en zoeken hun stages via LinkedIn.

Hoe daarin te adviseren?
PR, marcom en reclame; het hele communicatieveld weet dat de wetmatigheden van vandaag, morgen weer van tafel kunnen. Terwijl ik deze woorden schrijf, wordt ergens ter wereld een nieuw communicatiekanaal geboren dat we massaal zullen omarmen. Met als gevolg dat we met z’n allen weer moeten uitvinden wat de etiquette is van het betreffende kanaal, welke demografische groep er gebruik van maakt en hoe je als organisatie daar op aan kunt sluiten. Een aantal jaren geleden puzzelde het me al: hoe mijn vakkennis op peil te houden in een wereld die zó snel verandert? Extrapolerend voorzag ik een toekomst waarin ik advies zou moeten geven over een werkelijkheid die er op dat moment nog niet was. Wat te doen? Ik kwam uit op systemisch werk.

Mogelijke werkelijkheden
Op het internet is veel uitleg te vinden van wat systemisch werk is, maar ook dat staat niet stil. Jan Jacob Stam, Nederlands pionier van systemisch werk, zegt in een nieuwsbrief van zijn instituut: “Ik zie in het gebruik van opstellingen een verschuiving van vooral helen van het verleden naar meer condities creëren voor de toekomst.” Systemisch werk komt voort uit de (geestelijke) gezondheidszorg, maar ontwikkelt zich tot een methode om mogelijke werkelijkheden te onderzoeken. In mijn eigen ervaring als PR- en marcomadviseur is het bijzonder geschikt voor organisatorische beslissingen en goed in te zetten voor marktstrategieën, communicatie campagnes én PR-advies. Dus geen tijdrovende A/B-testen, peperdure marktonderzoeken of flaters meer, maar een opstelling waarin je meteen kunt zien wat je doelgroep wil en welke strategie de meest positieve impact heeft.

Magisch? Yep! Daarom ben ik er zo’n fan van!