Een beetje PR-adviseur en messaging/media/presentatietrainer moet het medium video en de dynamiek er omheen op z’n minst leren kennen, zo was mijn insteek. Het experiment aangaan
Enfin, ik zat dus lekker met mijn weerstand tegen vloggen op schoot in de training. En Layla kreeg het voor elkaar om de groep in een state of mind te brengen waarin we het experiment durfden aangaan. Met wisselend resultaat, maar vooral: beter dan we durfden dromen. Het bleek toch vooral leuk te zijn om videootjes te maken. En ja, er was een boel te verbeteren bij iedereen, maar wat vooral duidelijk werd, is hoe snel we met weinig en goedkope middelen al lekker uit de voeten konden. Na de training ging ik meteen van start met een live Facebookreeks, stierf 1000 doden bij de eerste uitzending en draaide er op de 5e avond m’n hand niet meer voor om. Perfectionisme Van jongs af aan bezig met theater, mijn werkend leven gestart als scriptschrijver bij een filmmaatschappij, beelddenker en gewend aan storytelling had ik het basismateriaal om te vloggen wel in huis. Maar wat me tegenhield was m’n perfectionisme. In het werken met en voor A-merken was ik gewend geraakt aan het gedachtegoed dat alle communicatie in 1 keer goed moet en anders vooral niet moet worden gedaan. Misstappen worden in mijn vakgebied breed uitgemeten en vakgenoten lijken ze soms zelfs als verkooplead in te zetten. Trolls en criticasters laten flink van zich horen op allerlei fora en social media en ik was er doodsbang voor. Tot ik erachter kwam dat er maar 1 criticus van invloed is op hoe ik me voel. En dat ben ik zelf. En daar kon ik wat aan doen. Bovendien is er een nieuwe manier van communiceren aan het ontstaan, waarin fouten er mogen zijn, groeien voor de camera ook en de weg van groter belang is dan de bestemming. Fenomenologisch waarnemen Bij systemisch werk is het vermogen fenomenologisch te kijken een belangrijk onderdeel van de opleiding/scholing. Heel kort door de bocht wordt hiermee bedoeld dat je jezelf schoont van aannames, voor-en afkeuren en alleen maar kijkt naar wat feitelijk zichtbaar is. Om nieuwe vaardigheden te leren, werkt fenomenologisch kijken erg goed. Om mezelf in het vloggen te trainen heb ik eindeloos op wandelingen met mijn hond filmpjes opgenomen, om die dan later fenomenologisch te bekijken. Met m’n professionele blik: hoe is de belichting, het geluid, klopt het verhaal, blijft de spanning erin, wat werkt en wat doe ik een volgende keer anders. Mezelf als het ware opsplitsend in twee delen: de verteller en de regisseur. Op een dag vond ik het als regisseur goed genoeg. En als verteller durfde ik het aan, omdat het regisserend deel in mij voldoende opbouwends had gegeven om de sprong te wagen. Tip van Tes Zo kwam de eerste Tip van Tes tot stand. Het format is simpel: elke vrijdag een kort filmpje waarin ik een handige tip geef over mijn vakgebied(en). Mijn voornaamste doel is het medium video te leren kennen. De vlogs post ik op LinkedIn, Facebook en YouTube en leer zo gaandeweg over de dynamiek op die kanalen. Ook is inmiddels helder hoeveel tijd het vraagt aan opnames en editing. Ik experimenteer met muziek, onderwerpen, hoe energiek het filmpje is, het aantal edits, de grootte en kleur van de teksten in beeld, met en zonder make-up, wel en niet in beeld, etc. Afhankelijk van het onderwerp worden de filmpjes op LinkedIn tussen de 400 en 800 keer bekeken en op Facebook tussen de 100 en 300 keer en mensen reageren er positief op met likes en comments. Net deze week heb ik m’n Youtube kanaal opgezet, dus daar kan ik nog niet zoveel over zeggen. Elke dag leer ik bij, geniet daarvan en voel hoe het perfectionisme steeds minder vat op me krijgt en mijn onverschrokkenheid toeneemt. Gewoon door te doen. Kan het iedereen aanraden!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archief
Februari 2019
|
RSS-feed